Στις 12 φρεγάτες FREMM πάει το Ιταλικό Ναυτικό που γίνεται το ισχυρότερο στη Μεσόγειο
Στην επόμενη διετία προβλέπεται να γίνει από το Ιταλικό Ναυτικό η χρηματοδότηση δύο ακόμη φρεγατών κλάσης Bergamini (η ιταλική εκδοχή του σχεδίου FREMM που έχει προμηθευθεί και η Γαλλία), ώστε να φθάσει ο στόλος της χώρας τα 12 συνολικά σκάφη του τύπου, όπως καταγράφει το Sheppard Media. Σήμερα η Ιταλία διαθέτει 8 FREMM, 4 με έμφαση στον ανθυποβρυχιακό αγώνα και 4 ως “γενικής χρήσης”. Ο αρχικός σχεδιασμός ήταν για δέκα σκάφη αλλά τα 2 πουλήθηκαν στην Αίγυπτο το 2020 κατευθείαν από το ναυπηγείο! Έτσι οι μελλοντικές ITS Spartaco Schergat και ITS Emilio Bianchi αν και καθελκύστηκαν με τα ιταλικά χρώματα, τελικά έγιναν οι ENS Al-Galala και ENS Bernees του Αιγυπτιακού Ναυτικού.
Από το navaldefence.gr
Η τότε πώληση αν μη τι άλλο έδειξε την ευελιξία της Ιταλικής κυβέρνησης στο να προσεγγίσει την Αιγυπτιακή και να ανταποκριθεί άμεσα στο αίτημα της για εξοπλισμούς. Με την Αίγυπτο που είχε ήδη στο οπλοστάσιο της μια ακόμη FREMM, αλλά στη γαλλική εκδοχή της (!), την ENS Tahya Misr, την οποία είχε παραλάβει το 2015. Και αυτή ήταν προορισμένη για το Γαλλικό Ναυτικό ως Normandie, αλλά πάλι εδώ έγινε η επιτόπου «λαφυραγώγηση» από ότι ήταν έτοιμο στο ράφι. Φυσικά όλα τα παραπάνω συνέβησαν γιατί η Αίγυπτος έχει πρωταγωνιστήσει τα τελευταία χρόνια σε εξοπλισμούς και σε σημαντικές παραγγελίες δυτικών όπλων, οπότε όλοι οι μεγάλοι κατασκευαστές με την υποστήριξη των κυβερνήσεων τους, είναι πρόθυμοι να παρακάμψουν κάθε εγχώριο προγραμματισμό, για να την εξυπηρετήσουν.
Το Ιταλικό Ναυτικό όμως τις δικές του παραχωρήσεις τις αναπληρώνει, αφού άλλωστε το σχέδιο της FREMM έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα επιτυχημένο. Και οι Ιταλοί έχουν καταφέρει να παίρνουν νέες παραγγελίες, όπως για έξη σκάφη από την Ινδονησία, ενώ βέβαια η ιταλική εκδοχή έγινε και η βάση σχεδίασης της νέας αμερικανικής φρεγάτας Constellation που ήδη χτίζεται το πρώτο πλοίο. Το καλό σχέδιο λοιπόν και το αποδεδειγμένα λειτουργικό και αποδοτικό στη θάλασσα δεν «αποσύρεται» εύκολα.
Έτσι το ιταλικό πλάνο, σύμφωνα με τις πληροφορίες, είναι το εξής: Ήδη χτίζονται η 9η και η 10η ιταλικές FREMM για να αναπληρώσουν τις παραχωρήσεις στην Αίγυπτο. Η έγκριση όμως των κονδυλίων αφορά νέες κατασκευές, για 11η και 12η Bergamini/FREMM. Τα 2 σκάφη που τώρα κατασκευάζονται θα παραδοθούν το 2025, και τα άλλα δύο προς το τέλος της δεκαετίας.
Το ενδιαφέρον είναι πως μάλλον και τα 4 νέα πλοία θα είναι μια αναβαθμισμένη FREMM, η οποία αναγράφεται είτε ως «NG» (New Generation) είτε ως «2.0», με σημαντικές αλλαγές. Δεν είναι σαφές ποιες θα είναι αυτές, αλλά φημολογείται ότι θα φέρουν το νέο ραντάρ της Leonardo, Kronos Dual Band, με 8 πάνελ εκπομπής σε δύο μπάντες, X και C, για έρευνα, στοχοποίηση και κατεύθυνση αντιαεροπορικών βλημάτων, ενώ στον οπλισμό θα προστεθούν ακόμη 8 αντιπλοικά βλήματα για σύνολο 16. Αναβαθμίσεις προβλέπονται και στα ηλεκτρονικά, στην ηλεκτρική πρόωση, με προσπάθεια να υπάρχει και κάποια ομοιοτυπία με τις φρεγάτες PPA, κλάσης Thaon Di Revel, το πιο νέο σχέδιο που επίσης παραλαμβάνει το Ιταλικό Ναυτικό.
Πάντως με αυτές τις παραγγελίες το Ιταλικό Ναυτικό κερδίζει την απόλυτη πρωτοκαθεδρία σε συμβατικό στόλο σε όλη την Ευρώπη καθώς σε λίγα χρόνια θα διαθέτει 12 φρεγάτες FREMM (σε 3 εκδοχές), 7 φρεγάτες PPA (μάλλον όλες πλήρως εξοπλισμένες), 2 φρεγάτες αντιαεροπορικής άμυνας Horizon, 2 μεγάλα ελικοπτεροφόρα/STOVL, 3 υποστήριξης αποβατικών επιχειρήσεων κλάσης San Giorgio, 8 υποβρύχια (τα 4 νέα, κλάσης U212), ενώ υπό σχεδίαση είναι και τα βαριά οπλισμένα αντιτορπιλικά DDX από τα οποία σκοπεύει να προμηθευθεί αρχικά 2, και υπάρχουν πλάνα για ακόμη 2 υποβρύχια! Και αυτά όταν τρέχουν και προγράμματα για νέα περιπολικά και ναρκοθηρευτικά.
Το γιατί η Ιταλία έχει μπει σε τέτοιο ναυτικό υπερεξοπλισμό είναι μάλλον σαφές, σκοπεύει να παρουσιαστεί ως ο κύριος εγγυητής σταθερότητας και ασφάλειας στη Μεσόγειο (τουλάχιστον), στηρίζοντας και τις ανάλογες ιταλικές επενδύσεις στην περιοχή. Το πως θα γίνει αυτός ο “ιταλικός εισοδισμός” είναι υπό μεγάλη συζήτηση, καθώς θα πρέπει να συναφθούν και οι ανάλογες συμμαχίες με αραβικά κράτη στο μεσογειακό νότο, να γίνουν οι προσεγγίσεις με την ταραγμένη Ανατολική Μεσόγειο, όπως και να προχωρήσει η εκμετάλλευση των όποιων φυσικών πόρων είναι στην περιοχή (με σαφώς μεγάλα αποθέματα ακόμη αλλά δύσκολων στην εξόρυξη και μεταφορά). Στην προώθηση αυτή η Ελλάδα οφείλει να έχει δημιουργήσει τις δικές της παρεμβάσεις και συνάφειες ως “λογικός εταίρος”, πριν την ίδια ευκαιρία διεκδικήσει η Τουρκία.
